Дошла зебрата малку во Европа, да види што има, малку да се прошета. На една фарма, најпрво сретнала една крава.
– Извини, што си ти?
– Јас сум крава.
– А со што се занимаваш, за што служиш?
– Па ништо, јадам трева, после ме молзат заради млекото, понекогаш ме колат заради месото и така…
На зебрата и паднало чудно и продолжила понатака, кога таму гледа една свиња.
– Кој си ти, што си?
– Јас сум свиња.
– А за што служиш ти?
– Јас само јадам, ме гојат, и потоа пред крај на годината ме колат и од мене прават колбаси, пршки и слично.
Господ да чува, помислила зебрата и тргнала понатака, па наишла на кокошка.
– Што си ти, жити мајка?
– Кокошка.
– А ти за што служиш?
– Јас си клифкам наоколу, понекогаш ќе снесам јајце, и на крај ми ја откинуваат главата и ме печат, или така нешто слично.
Леле луд свет – помислила зебрата и тргнала понатака и дошла до една штала, а во неа коњ.
– Кој си пак сега ти?
– Јас сум коњ.
– За што служиш ти?
– Слечи ја пижамата па ќе ти покажам!